In 2008 begon het platform StopArmoede.Nu met acties bij elke Antwerpse gemeenteraad. Maandelijks stonden armoedeverenigingen, welzijnsorganisaties en sociale bewegingen samen aan het Antwerpse stadhuis. Deze acties werden gecombineerd met politiek overleg. 2010, het EU-jaar tegen armoede, is voor StopArmoede.Nu het moment om terug naar buiten te treden.
<!–
Click on one of the pictures to begin the slideshow.
Maandag 27 januari om 18 uur was iedereen welkom aan het Antwerps stadhuis voor de heropstart van de maandelijkse actiemomenten. Armoedeverenigingen, welzijnsorganisaties en sociale bewegingen blikken terug op de twaalf voorbije acties en kijken vooruit.
Na 12 acties en een feestelijke taart besloten ze in maart 2009 om eerst het politieke gesprek verder te zetten. En om in 2010 terug acties te voeren. In elk geval hebben ze samen armoede terug op de politieke agenda van de stad gezet.
Jan Kint – ACW-Antwerpen.
– In juni 2009 stemde de gemeenteraad een resolutie goed waarin gemeenteraadsleden Annick De Ridder (Vld), Nahima Lanjri (CD&V), Greet Van Gool (SP.a), Freya Piryns (Groen) tien punten opnamen uit de voorbije acties.
– Op een themacommissie Sociale Zaken (december 2009) gaf de stad een overzicht van haar armoedebeleid. Vorig jaar sprak StopArmoede.Nu af om in 2010 terug onze acties te voeren.
Het EU-jaar tegen armoede is voor StopArmoede.Nu een moment om terug naar buiten te treden en verder de druk aan te houden.
Ina Koeman – Protestants Sociaal Centrum.
Ina leest een pakkende tekst voor van Yves Bocklandt:
Ze hebben er het mes in gezet.
En we hebben het zien aankomen…. Beurscijfers duikelden naar beneden.
We dachten nog :“ach, we hebben zelf geen geld,goed dat de klappen eens aan de overkant vallen…”
Maar zoals een virus aanstekelijk werkt zo sloeg de onzichtbare hand ook ons in het gezicht.
We voelden het aan de kassa in de supermarkt.Prijzen werden duurder
Voor hetzelfde geld kwam er steeds minder in ons karretje terecht.
We sloegen de krant open en zoals een onweer zich aankondigt met een steeds dreigender kleurenpalet van donker-grijs-zwart,zo rolde de beurscrisis over ons heen als een ontembaar monster.Schulden en putten achterlatend
“De beurscrisis heeft de reële economie geïnfecteerd”, sprak men.
Iedereen voelde het aan zijn ellebogen aan.
Hier gaan we weer voor een rondje ‘op zoek naar het einde van de tunnel’.
En zie :
De werkloosheidscijfers klimmen elke dag trots vooruit.
De wachtrijen aan werkwinkel en voedselbanken zijn weer populair.
En in dit alles zoekt de geslagen mens naar soelaas.
Soms duiken er tekenen van een licht herstel op, zegt men.
Maar uit de voorzichtigheid van die woorden begrijpen we het al:“dat is noppes”.
We zullen het weer moeten uitzweten.Mag ik in dit geval in deze situatie AUB enig begrip vragen voor het feit dat werk vinden niet steeds gemakkelijk is.
Please…
Lees ik toch niet in de krant dat ze mensen blijven schorsen omdat ze niet vlug genoeg werk vinden….
Mag ik in dit geval in deze situatie AUB enig begrip vragen voor het feit dat je als arme meer druk ervaart in deze tijd?
Please…
Hoor ik nu dat men armen wilt weren in Antwerpen-Noord,dat asielzoekers zorgen voor ontsporing van budgetten,dat daklozen niet welkom zijn in sociale woningen…?
Hoor ik dit nu goed?
Mag ik dit ervaren als de wereld op zijn kop?Of sta ik zelf nu onderste boven,zodat ik alles niet meer zie zoals het zou moeten gezien worden :
Van boven uit:Stevig,betrouwbaar,solide
Zoals bijvoorbeeld…een…Bank of zo…
Gratis soepuitdeling.
(rechts:)Diane Moras – APGA – Antwerps Platform Generatiearmen.
Ludo Horemans- voorzitter Europees platform verenigingen waar armen het woord nemen (EAPN).
Hermans Anja's Blog 